Dief met berouw

Ok, hier volgt een bizar verhaal. Ga er maar even voor zitten….

Afgelopen vrijdag traden we op in Zwolse theaters, Odeon. Op 2 stoelen na uitverkocht, dus we hadden er super veel zin in. Het is sowieso altijd een feest om in Zwolle te spelen. Daarnaast kwam Jaap Reedijk ook nog langs om foto’s te maken. Wat wil je nog meer? Afijn, we komen lekker op tijd aan in het theater en beginnen met het opbouwen. De show verloopt voorspoedig en euforisch komen we het podium af. Het is zo lekker als het allemaal samen komt, daar doe je het voor! We zouden ook overnachten in een hotel, dus die euforie zouden we vast nog even omzetten in wat drankjes in de hotel bar. Alles is ingepakt en ik pak mijn jas uit de kleedkamer, trek deze aan en tot mijn grote verbazing voel ik mijn portemonnee niet op de plek waar hij altijd zit. Lichte paniek, want ik ben vrij autistisch ingesteld als het op mijn portemonnee aankomt en ik weet zéker dat mijn portemonnee in mijn jaszak zat. Een zoektocht door het hele theater volgt, al mijn gangen ga ik na…maar geen portemonnee! Het zweet breekt me uit, want naast al mijn betaalpassen en creditcards zitten ook mijn rijbewijs, kentekenbewijs erin. Ik besluit mijn telefoon te pakken en in mijn ING app in te loggen. Ja hoor, er zijn allemaal bedragen afgeschreven in Zwolle. Ook op mijn pas van de Rabo is geld afgeschreven. Verdomme, die vieze vuile ratten zijn gewoon in onze kleedkamer geweest!!!! Op dat moment pakt drummer Leon zijn portemonnee en ziet tot zijn grote schrik dat bij hem ook pasjes ontvreemd zijn. Maar hij heeft gelukkig nog wel zijn portemonnee. Ik besluit snel in mijn rugzak te kijken, maar gelukkig hebben ze mijn laptop en andere waardevolle spullen laten zitten. Het ging ze blijkbaar echt om de bankpasjes…middels contactloos betalen hebben ze in no time voor 130 euro aan schade veroorzaakt. Ik besluit gelijk de banken te bellen om mijn pasjes te laten blokkeren. Weg vibe, weg sfeer…eenmaal in het hotel aangekomen proberen we te reconstrueren wat er is gebeurt. Het is tijdens onze soundcheck al gebeurt. Die begon om iets voor 1700 uur en om 17.12 is de eerste transactie geweest in de City Spar (op zo’n 3 minuten lopen van het theater). Daarna zijn ze naar de Bjorn Borg winkel geweest om een onderbroek te kopen (!), naar de Etos, 2x de kruidvat, de Mac en uiteindelijk zijn ze op de trein gestapt richting Assen om zich vervolgens naar Groningen te begeven.

Op zaterdagochtend begin ik al vroeg met het verder in kaart brengen van de handel en wandel van de dieven. Ik besluit alle winkels te bellen en te vragen of ze camera beelden hebben. Die hebben ze…en het maffe is dat de dieven heel makkelijk te herkennen zijn. Het gaat om een man en een vrouw. Man en vrouw hebben een getinte huidskleur en de vrouw heeft blauw (!!) haar en een tatoo op haar jukbeen. Niet te missen. Het is wel erg fijn hoe welwillend iedereen was om mee te werken. Alle winkels hebben de camerabeelden veilig gesteld, zodat de politie ze op kon komen halen. Volgens mij is dat nog niet gebeurt overigen, maar goed…ze hebben het vast druk ;). Ook de banken waren super, diezelfde zaterdag had de ING mijn geld al weer teruggestort. Complimenten. De Rabo volgde een dag later. Ook top.

Maar nu komt het. Zondagavond. Ik zit op de bank, klaar voor de F1 race in Mexico. Klein biertje on the side. Krijg ik ineens een prive bericht op instagram:

“Beste ed, jou pasjes heb ik opgestuurd naar het adres op de foto. En graag het rekeningnummer waar ik het geld terug kan sturen. Mijn oprechte excuses”

Ik verslik me in mijn biertje. Dit kan je toch niet menen dat de dieven direct contact met me opnemen. De naam bij het desbetreffende account is verder ook niet te googlen. Dus mijn eerste gedachte is dat ik getrold wordt door een niet nader te noemen collega ;). Dat heb ik tenslotte al een keer aan den lijve ondervonden, dus ach ja ik sluit niks meer uit. Maar nee, diegene is bloedserieus. Ik heb vragen gesteld maar geen antwoord gekregen…afgelopen woensdag viel op het adres van mijn moeder (ik vraag me af hoe ze daar aan gekomen zijn) een envelop op de deurmat met daarin bijna al mijn pasjes! Het enige wat mist: mijn NS businesscard, afvalpas van de gemeente en de portemonnee zelf! Man man man, wat een verhaal. Zoveel vragen…wat is er gebeurt, hebben de dieven onderling ruzie gekregen? Kregen ze gewoon spijt? Hebben ze me opgezocht online, mijn verhaal gelezen en kregen ze daarna wroeging? Pfff. Moet ik de aangifte nu laten vallen of gewoon doorzetten? Het geld hebben ze nog niet teruggestort, overigens.

De moraal van het verhaal is dat ik voortaan mijn spullen niet onbewaakt in de kleedkamer achterlaat. Of in ieder geval in kluisjes stop als ze aanwezig zijn. Oproep aan alle theaters in NL: zorg dat je backstage niet voor iedereen toegankelijk is. Zet een cijferslot op de deur of laat gewoon iemand de deur voor ons openmaken als we even tussendoor naar buiten willen. Niet iedereen is te vertrouwen, maar gelukkig bestaan er ook nog dieven met wroeging. Er is nog hoop, er is altijd hoop!